{IBشک نیست که اراده از مختصات انسان است؛لیکن در چیستی آن،فلاسفه ومتکلمین دیدگاههای متفاوتی دارند.شکلگیری اراده در انجام هر عملی بهویژه عملحقوقی-که مورد بحث ما در این نوشته است-طی مراحلی صورت میپذیرد که عبارتنداز:1-تصور وجود عمل 2-سنجش میزان نفع و ضرر 3-تصدیق لزوم انجام عمل(رضا)4-تصمیم 5-اجرا.
برای تحقق هر عمل حقوقی،قصد انشا ضروری است که در مقابل آن قصد اخبارقرار دارد.اراده در اعمال حقوقی در دو چهرهی ظاهری و باطنی نمود مییابد که در صورتتزاحم،ارادهی باطنی مقدم خواهد بود.با لحاظ مراحل شکلگیری اراده و وجوه افتراققصد و رضا درمییابیم که قصد،عنصر سازندهی عقد؛و رضا،شرط اعتبار آن است.لذاعقد در حالت فقدان قصد،باطل؛و در صورت فقدان رضا،غیرنافذ میباشد.
در این نوشته سعی شده است در هر مبحث دیدگاههای فقها(امامیه و عامه)وحقوقدانان(داخلی و خارجی)بررسی و تبیین شود.IB}